Armillairsferen (opgebouwd uit ringen, armillae in het Latijn) zijn voorstellingen van de hemelbol. Deze vormgevingen van het universum waren in rariteitenkabinetten erg gegeerd. Men kon er de beweging van de sterren van aflezen. Vooraleer Copernicus in 1543 als eerste toonde hoe het zonnestelsel in werkelijkheid in elkaar zat, verwezen de astronomen naar het geocentrische systeem van Ptolemeus, volgens hetwelke de aarde zich zonder te bewegen in het centrum van het heelal bevond. Het armillarium van Arscenius, dat nog aansluit bij de Ptolemeïsche visie van het helaal, is een van vier hemelbollen van dit type die tot op heden bewaard bleven. De centrale bol stelt de aarde voor. De eerste twee ringen stellen de maan en de zon voor. De buitenste ringen duiden de ligging van de sterrenbeelden aan in functie van de maanden van het zonnejaar.